İHA İnsansız Hava Aracı

Bu yazıyı paylaş

ya da

İnsansız Hava Aracı tabirini duymuşsunuzdur. İHA'lar 2 farklı türde olabiliyor. Eşsesli bir kavram yani. Bizi ilgilendiren, birinci türü, yani içinde insan olmayan, gözlem veya saldırı amacı ile uzaktan kontrol edilen uçan araçlar değil. Diğeri. Yani, "Ben bu takımın antrenörüyüm" diye hava atan, ama içinde insan olmayan araçlar. Bir nevi insansız antrenör. Antrenör gibi görünüyor, ama içinde insan yok.

Bu türle ileriki yaşlarda karşılaşanlar nispeten şanslı olanlardır. Ancak bu çok düşük ihtimal. Çünkü üst liglerde insanlı modellere daha çok rastlanıyor, ama aşağısı bir felaket. Futbolcu dediğin, gelişim çağında 1-2 tane İHA ile çalışmak durumunda kalıyor genelde. Sorun şu ki, korku ile, baskı altında, sürekli eleştirilen, önüne hedefler konulmayan, "sıra ne zaman bana gelecek?" diye kurbanlık koyun gibi bekleyen oyuncular potansiyellerine ulaşmakta çok ciddi sıkıntılar yaşıyorlar. Bir çoğu bu yolda heba oluyor. Böylece oyuncu havuzu daralıyor. Havuzda eksik kalan kısım, İHA'lara direnebilen, futbol yeteneklerinden öte, arsız, ya da vurdumduymaz olanlar tarafından dolduruluyor. Böylece bir miktar potansiyelli oyuncu ve bir miktar cazgırdan oluşan bir oyuncu havuzu ile futbolumuza yön vermek durumunda kalıyoruz.

Son günlerde en çok sevindiğim şey, Fatih Terim'in Euro 16'ya kaldıktan sonra "Türk futbolunun sorunları bitmedi. 1500 sahaya ihtiyacım var. Antrenörleri eğitmem gerekiyor" şeklindeki tespitleri idi. Öyle ya, farkında olmak, başarmak için ön şarttır.

Elbette alt yaş gruplarında ya da kümelerde çalışan antrenörlerin de zorlukları vardır. Ama artık bunları aşmak zorundayız. Nasıl ki, "Polisin maaşı düşük, o yüzden işkence yapar" demiyorsak, antrenörlerin de her hangi bir gerekçe ile gencecik insanlara işkence yapma hakları olamaz. Kısacası tüm antrenörler, ama özellikle gelişim çağındaki oyuncularla çalışan antrenörler;

* oyuncuyu rencide edecek söz ve davranışlardan kaçınmalı. Eleştirel olmamalı. Oyuncuyu yumuşak bir uslupla düzeltmeli ya da hiç bir şey demeden oyuncunun eksiğini giderecek çalışmalar yaptırmalıdır.
* antrenör, ölçümler ve göstergelerle çalışmalı, oyuncunun eksiklerini bu şekilde tespit etmeli. Her oyuncunun aynı hızda gelişmediğinin farkında olarak, uygun süre ve sayısal hedefleri oyuncuya vermelidir.
* oyuncunun oyundan keyif almasını, özgürce ama bir disiplin içinde oynamasını temin etmelidir.
* oyunculara karşı adil olmalı, oynayanın ve oynamayanın bunun gerekçelerine ikna olmalarını sağlamalıdır.
* özellikle ergenlik döneminde duygusal ve fiziksel dalgalanmalarını yönetebilmeli, oyuncunun buradan bir değersizlik duygusu geliştirmesine neden olmamalıdır.
* beğenmediği oyuncuların da kişiliklerinin olduğunun farkında olarak, onları yok sayarak ya da mobbing yöntemleri ile değil, açık iletişim ve saygı göstererek gerekirse takımla ilişkilerini kesmelidir.

Bunlar gibi pek çok davranış tarifleri resmi, gayrı resmi belgelerde anlatılsa da, buradaki sıkıntı; kötü eğitimli kişilerin belgelerle, gelişimle değil, anlık sonuçlarla ve kendi statüleri ile ilgili olmasıdır. Kötü eğitimi nedeni ile bu olumsuzlukları sergileyen kişilerin kendilerini belgeler, kitaplar okuyarak geliştirmelerini beklemek yerine, TFF gibi üst kurumlar tarafından, yoğun olarak antrenörlere (göstermelik olmayan) formasyon eğitimleri verilmelidir.

Unutulmamalıdır ki, bu iş bir insan işi. Kaynağı insan olan bir iş. Dolayısı ile insan kaynağımızı liyakatsız antrenörlerin heba etmesine izin vermemeliyiz.

3467 kere okundu