Madde 1, Sporda başarı çalışmaktan öte istemekle olur

Gözünü açtı güneş henüz doğmamıştı. Gece yatarken kendi kendine verdiği söz geldi aklına. Bu yüzden mi uyanmıştı acaba? Bilinç altına bile söz geçiremiyorsa, verdiği sözde nasıl duracaktı? Bütün gün, bunu düşündü durdu.

Ve bir türlü başlayamadı. Çünkü nereden ve nasıl başlayacağına dair hiçbir fikri yoktu. Ama başlamak istiyordu. İçinde yazılanları çok merak edip bir türlü başlayamadığı kitaba bakar gibi bakıyordu etrafa. Diyetle mi, sporla mı başlamalıydı? Kendi başıma yapabilir miyim? Benim çarem bir hoca mı? Yoksa spor salonu mu? Sigarayı bırakmalı mıyım? Peki o çok sevdiğim pizzanın tadına bir daha hiç bakamayacak mıyım?

Sorular sorular, peşinden cevapsız cevaplar!! Çoğu kimse, sporu hayatının içine bir şekilde monte etmiş, yediği besinlere dikkat eden ,sanki dünya zevklerinden arınmış kimselere imrenerek bakar, fakat bu ve bunun gibi ikilemler arasında kendini bir türlü bu temponun içine sokamaz, ya da SOKMAK İSTEMEZ!

Evet, bu yazımda amacım seni; karmaşık görünen, içinde katı kuralların olduğu varsayılan, fakat durumun böyle olmadığı gerçeğinin farkına varmanı sağlamak. Her hangi bir vaat vermiyorum farkındaysan. Sen bulacaksın doğrularını.

Süslü antrenman programı kağıtlarına yapılacakları yazıp yollamak, sana yapılan en büyük haksızlıktır bence.Ve sen, bir robot gibi sadece programda yazılanı yapınca, bir zaman sonra bu durumdan sıkılacak, o başlangıçtaki heyecanını maalesef yitireceksin. Bu yüzden kendini yenileyemeyecek, etrafındaki sözüm ona spor yapanlara benzediğini fark edeceksin.

Bu durumu iyileştirmek için bana gerekli olan sadece sen ve senin bu işe kendini ne kadar verebileceğindir. Çünkü, burada gerekli olan, benim senden isteklerim değil senin ne kadar verebildiğindir. Zaten yapılan hata da buradadır. Ben, senin bana verebildiklerini ele alıp, bir seviyeye getirmeyi hedefliyorum. Seni sıkmadan, soğutmadan, durumu çekilmez bir hale getirmeden başlamak ve devam ettirmek istiyorum.

Her sabah aynada, değişen bir şeyleri görünce, doğru yolda olduğuna, devam etmen gerektiğine yine SEN karar vereceksin. Unutma! Dünyanın en iyi antrenörleriyle de çalışsan, aldığın nefesin KENDİ ciğerlerinden geçtiğini asla unutma! Bunu fark etmeye hazır mısın?

Kendine değer vermelisin. Verdiğin değeri hak edecek bir yaşamı, artık seçmen gerektiğini unutmamalısın. Bir yola çıkarken, o yolda kalmamak için aldığın önlemler gibi, zorlu engebeli meşakkatli bu serüvende başrol oyuncusunun SEN olduğunu hatırlamak zorundasın. Kendini asla hafife alma!

Yapamam dedikçe, bu his önce beyine, sonra kalbe, sonra kaslara düşen bir yıldırım gibi seni etkisiz hale getirecek. İşte, antrenmanların o ilk günleri titremenin, ciğerlerinin kaburgalarını kırarcasına kasılıp gevşemesinin sebebi budur; Hamlık. Hamlık diyecekler, o kendini antrenör zanneden ARNILDBUCİVARDANEGEZER’ler.. Tek kanallı televizyon dönemlerindeki gibi, hep bir ağızdan aynı yayın yapmaya devam edecekler.

Kimse, senin beslenmen, dinlenmen ve yenilenmen ile ilgilenmeyecek. Bunların, yaptığın çalışmayı taşıyan ana yapı taşları olduğu detayını sana aktaramayacaklar. Her antrenman sonunda çeşitli şikayetlerin olacak ve seninle psikolojik bir bağ kurmamış antrenörüne bu şikayetlerini anlatamayacaksın..

İşte bu tabulardan kurtulmak, sporun fizyolojik bir yeterlilik gerektirdiği kadar, kişide psikolojik bir kapasitenin oluşturulmasını gerektiği noktasına da dikkat çekmek istiyorum. Bunun için ikinci bir kişiye, bir mentöre, bir danışmana gerek yok aslında. Tabi ki, uzmanların görüşleri bu iş için lüzumlu, fakat ben sana tek bir adres gösteriyorum. İnsan beyni gururla sunar; Sayın Ordinaryus Prof. Doç. Dok. Hipotalamus... Kısacası, sana bu yolda herkesten çok yararı dokunacak, kendini yeniden tanımanı sağlayacak en güzel yardımcın.

Dünya Ağır Siklet Boks Şampiyonu Muhammad ALİ; " Çalışmanın her saniyesinden nefret ediyordum, fakat kendime hep "Dayan!" diyordum. Bugün çalışacağım ve ömrümün sonuna kadar bir şampiyon olarak yaşayacağım" diyerek, sana bence en güzel başlangıcı yapmak için, bu yolda atacağın en anlamlı adımda zaten elinden tutmuş.

Ve artık zamanı geldi. Asla, "başlarsam nasılsa gerisi gelir" diyerek kendine yalanlar söyleme. İnsan içinden gelerek yola başlarsa o başlangıç yolu yarılar. Diğer tarafta, bu yol, öyle göründüğü gibi kolay, öyle kısa ve öyle güneşli değil..